Door Milou Verhoeks
Toen ik in 2014 bij ASML begon en de sourcingafdeling daar mocht opzetten, bevond ik mij in een compleet andere wereld dan die van nu. Sourcing was toen nog een tech-vak, een niche binnen recruitment waarin je je onderscheidde door je technische kennis, je vermogen om complexe Boolean-strings te bouwen, en vooral door veel geduld. Ik weet nog dat wij gebruik maakten van 1 of 2 tools en 1 daarvan was searchstringbuilder en het was echt mega stoer als je boolean zo lang mogelijk was. Nu, ruim 10 jaar later, kijk ik terug op een vakgebied dat niet alleen volwassen is geworden, maar ook fundamenteel veranderd. In dit artikel neem ik je mee in de reis die sourcing heeft doorgemaakt, wat we nu zien in de markt, en welke trends de toekomst bepalen.
Sourcing in 2014: Codekloppen in een onbekend vakgebied
In mijn eerste jaren als sourcing lead bij ASML voelde ik me soms meer programmeur dan recruiter. We hadden geen geavanceerde tools, geen AI, geen uitgebreide zoekplatformen. Alles draaide om het vinden van de juiste kandidaat via slimme, vaak extreem lange Boolean-searches. Je moest echt een technisch brein hebben om succesvol te zijn. Een klein groepje mensen in Nederland had zich op deze manier gespecialiseerd in sourcing. Het was pionieren, ontdekken en vooral: veel zelf doen.
Sollicitaties kwamen in die tijd nog regelmatig via een brief (ja echt!) of e-mail binnen. Kandidaten deden actief hun best om op te vallen bij werkgevers. Sourcing werd pas ingezet bij hele schaarse profielen, bij functies waarvoor je niet zomaar even een vacature kon posten. Het zoeken was moeilijk, maar het benaderen eenvoudiger: mensen waren vaak vereerd als je hen vond, er waren immers nog bijna geen sourcers die dit op deze manier aanpakten (kun je het je voorstellen?)
20214 : een sourcer was net een programmeur
De shift: sourcing wordt mainstream
Rond 2017 begon sourcing zich écht te ontwikkelen. Het vak kreeg meer bekendheid, tools als LinkedIn Recruiter werden breder ingezet en er ontstond een wildgroei aan plug-ins, Chrome-extensies en automatisering. De metafoor die ik vaak gebruik is: sourcing is een beetje zoals shoppen op Zalando geworden. Je hebt filters, selecties, lijstjes, en binnen no time vind je de juiste "maat" of "kleur" van kandidaat. Het zoeken is efficiënter geworden en de drempel om een eerste shortlist samen te stellen is sterk verlaagd.
Maar daarmee is de uitdaging verschoven. Het zwaartepunt ligt niet meer op het zoeken zelf, maar op het benaderen. En juist daar zie ik een fundamentele verschuiving in de afgelopen vier tot vijf jaar.
Het nieuwe sourcingvraagstuk: hoe val je nog op?
Waar het vinden van kandidaten vroeger het moeilijkst was, is het nu het benaderen dat het verschil maakt. Kandidaten ontvangen dagelijks meerdere benaderingen, vaak geautomatiseerd en nietszeggend waardoor ons vak onder druk komt te staan, wij worden als irritant gezien. De standaard AI-gegenereerde berichten hebben misschien mooie zinnen, maar missen het echte, het persoonlijke en authenticiteit. Het gevolg? Kandidaten voelen zich overvraagd, overladen en soms zelfs ongemakkelijk.
Sinds ongeveer 2020 – en zeker de laatste twee jaar – is de persoonlijke benadering cruciaal geworden. Waar ik vroeger nog wegkwam met een iets minder persoonlijk bericht, is dat nu ondenkbaar. Kandidaten verwachten maatwerk. Ze willen voelen dat jij hen begrijpt, dat jij hun profiel écht gelezen hebt. Sterker nog, een benadering die niet persoonlijk is, kan averechts werken en zelfs je employer brand schaden.
Voorbeeld uit de praktijk
Bij Cooble zien we dagelijks hoe belangrijk personalisatie is. Zo heb ik de afgelopen jaren gewerkt met bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie & Ayvens waar bij beide klanten grote uitdagingen liggen op het gebied van sourcing. Toen we overgingen op hyperpersoonlijke benaderingen, waarbij we inspeelden op specifieke projecten of interesses uit het profiel van de kandidaat, steeg het responsepercentage van gemiddeld 12% a 17% naar 46% en zelfs 56%.
Een andere klant koos ervoor om korte video's op te nemen waarin de medewerkers zelf vertellen hoe het voor hen is om in die functie te werken. Niet perfect geproduceerd, maar oprecht. En juist dat werkte: mensen voelen zich gezien.
De toekomst van sourcing: tech + human touch
Sourcing is niet dood, maar het vraagt om een her uitgevonden te worden. We moeten slimmer omgaan met technologie, zonder dat we het menselijke aspect verliezen. AI is fantastisch voor data-analyse, shortlist-suggesties en het versnellen van processen. Maar het is geen vervanging voor oprechte interesse.
Wat ik zie gebeuren:
- Hyperpersonalisatie wordt de norm: Sourcingberichten zijn straks net zo afgestemd als marketingcampagnes.
- De rol van de sourcer verschuift: Van zoeker naar strateeg en relatiemanager.
- Kandidatenprofilering wordt rijker: Niet alleen harde data (ervaring, skills), maar ook soft data zoals drijfveren en communicatievoorkeuren.
- Storytelling wordt key: Niet alleen wie jij zoekt, maar waarom iemand bij jouw organisatie past.
Tot slot
Sourcing is in elf jaar tijd getransformeerd van technisch puzzelwerk naar een vak waarin psychologie, communicatie en technologie samenkomen. De sourcers van nu zijn geen codekloppers meer, maar verhalenvertellers, verbinders en strategen. En misschien is dat wel de mooiste ontwikkeling van allemaal.
Reactie plaatsen
Reacties